Over Bob

Op een verlaten grasveldje was ik. Uitkijkend op het water.

Elke dag at ik volgens de Schijf van Vijf, maar toch voelde ik me steeds slechter.

Mijn energie ging elk jaar achteruit.
Daarnaast voelde het totaal niet juist om bepaalde producten te nemen.

Eenmaal thuis, kwam ik dit boek tegen: ‘How Not to Die’.

Ik begon te lezen. Eerst aarzelend, maar al snel kon ik niet meer stoppen.
Plantaardig eten. Het klonk zo simpel, maar het voelde als een openbaring.

Waarom wist ik dit niet? Waarom had niemand me dit eerder verteld?

Zelfs tijdens mijn opleiding tot diëtist was er nooit over gesproken.
Veganisme werd toen als vreemd gezien, iets voor een klein groepje mensen.

Overigens: er zit vooruitgang in, want inmiddels werk ik met hogescholen samen over plantaardig eten voor de diëtisten van morgen.

Al die jaren was me verteld dat dierlijke producten essentieel waren. Maar waarom voelde ik me dan zo slecht? En is het niet gek om dieren op te eten als er goede alternatieven zijn? 

Ik besloot plantaardig eten een kans te geven.
De eerste weken waren moeilijk. Hoe zorg ik dat ik geen tekorten oploop en dat het wel lekker blijft wat ik eet?

En dan die vragen van anderen: “Hoe krijg je dan voldoende eiwit?” Elke keer moest ik mezelf verdedigen. Het voelde als een gevecht.

Maar toen gebeurde er iets bijzonders. Langzaam maar zeker begon mijn energie terug te komen. 

En het beste? Eindelijk leefde in lijn met mijn waarden. Ik doe iets goeds voor de dieren, voor de planeet en voor mijn gezondheid. Het was alsof alles op zijn plek viel. 

Daarom heb ik VeganFun opgericht.

Samen kunnen we laten zien dat vegan niet vreemd is, maar dat het normaal is om te geven om dierenwelzijn, klimaat en gezondheid.

Warme groet 💚 Bob van VeganFun